Docent

Docent jest naszym podopiecznym, który czekając na dom pod skrzydłami fundacji, niespodziewanie zachorował na chłoniaka nerki. Kocurek jest w trakcie leczenia, ale rokowania przy tym typie nowotworu nie wróżą długiego życia, stąd pojęliśmy decyzję o tym, by doczekał swoich dni pod opieką wolontariuszy, którzy od kilku lat zapewniają mu dom tymczasowy.

Chłoniak nerki jest najrzadszym z występujących u kotów nowotworów, badania, a więc i dane statystyczne są mniej obfite, niż w przypadków innych rodzajów chłoniaka. Docent dobrze zareagował na chemię - guz zniknął już po pierwszej dawce leku, walczymy więc dalej, mając nadzieję, że wiele dobrego jeszcze przed nami.

Docent jest stuprocentowym kotem towarzyszącym. Będzie przy człowieku zawsze i przy każdej okazji: kąpieli, zmywania naczyń, wizyty w wc, a nade wszystko - podczas przygotowywania posiłków. Wszędzie musi wepchnąć swój ciekawski nos, głośno skomentować i przy okazji poocierać się o człowieka. To ogromny, dorodny kocur, a jednak z łatwością umości się na ludzkich kolanach, bo uwielbienie przyjmuje w każdej postaci :) Cechuje go też nieprzeciętna inteligencja połączona z umiejętnością wyciągania wniosków. By ukryć przed nim cokolwiek trzeba się nieźle nagimnastykować. A ukryć trzeba, bo Docent ma wadę. Jest ogromnym fajtłapą. Raz po raz wdepnie w miskę z wodą, zrzuci coś przypadkiem ze stołu... Generalnie przy kilku kotach w domu, można spokojnie założyć, że jeśli coś spadło lub zostało rozlane, z pewnością jest to sprawka Docenta. Nieświadoma i nieumyślna.

Docent żyje obecnie w sporym stadzie kotów w domu tymczasowym. Łatwo nawiązuje kontakty - jego charakter jest raczej bezkonfliktowy i pacyfistyczny.

Docent ma silną osobowość i jakkolwiek bardzo proludzki i złakniony kontaktu z człowiekiem, nie wszystko lubi i nie na wszystko pozwala we wzajemnych kontaktach. Ignorując jego preferencje (głaszcz mnie po głowie, ale nie dotykaj ogona), łatwo go zirytować. Nie ugryzie, ale uruchomi łapy. Wobec osób, które uznają jego przestrzeń osobistą, nie sprawia jednak żadnych problemów, a kontakt z nim jest czystą przyjemnością: lubi być noszony na rękach, leżeć na kolanach, barankować i być jak najbliżej opiekuna!