26.07.2018




Z kącika czytelnika: recenzja książki „TAJEMNICZY CZARNY KOT” (Nathalie Semenuik, wyd. Alma-Press, 2018)



Kot to jedno z najbardziej tajemniczych stworzeń. Niby domowy, ale chadza swoimi ścieżkami. Niby z człowiekiem, ale jednak obok. Niby oswojony - ale nadal niezależny, zwłaszcza w zestawieniu z poczciwym wiernym psem. Potrafi domagać się uczucia i uwagi tylko po to, żeby po chwili stracić zainteresowanie towarzystwem człowieka, a nawet wyraźnie okazywać mu wzgardę. Dualizm kociej natury sprawiał, że ludzie w jego towrzystwie czuli się nieswojo, zupełnie jakby zdawali sobie sprawę, że to nieodgadnione zwierzę nigdy nie pozwoli im poznać wszystkich swoich sekretów. A czarny kot - ten był tajemnicą tajemnic, obleczoną w futro koloru nocy, czasu czarów, wiedźm i nieznanych mocy. Nic dziwnego, że rozpalał wyobraźnię...

„Tajemniczy czarny kot” pozwala nam lepiej poznać drogę, jaką przez wieki czarny kot zmuszony był przebyć - śledzimy jego losy od starożytności do czasów współczesnych - i szybko przekonujemy się, że były to losy burzliwe, znaczone momentami krwawymi i mrocznymi, choć nie brakuje w nich i jaśniejszych punktów. Co prawda, wiele spomiędzy podanych informacji może nie byc dla nas nowa - np. temat czarnego kota jako symbolu czarownicy, palonego na stosach i uważanego za diabła - ale uczciwie trzeba przyznać, że nawet podczas omawiania tematów dobrze znanych ogółowi, autorce udaje się czasem przemycić jakąś ciekawostkę. Zawiedzie się ten, kto liczy na obszerne omówienia - informacje nie są obszerne czy rozbudowane, niektóre zamykają się w jednym akapicie, co z jednej strony sprawia, że temat płynie wartko, a lektura się nie dłuży, z drugiej jednak pozostawia czytelnika z pewnym niedosytem (na szczęście w czasach internetu wyszukanie odpowiednich wiadomości i uzupełnienie ich nie zajmuje dużo czasu). Skompresowanie kilkuset lat kocich losów ma także ten plus, że czytelnikowi łatwiej dokonać syntezy całości, choćby po to, żeby dojść do gorzkich wniosków, że nawet znaczący rozwój cywilizacji i kultury nie sprawiły, iż człowiek wyrugował ze swego charakteru nieczułość i okrucieństwo względem zwierząt...

Plusem książki jest także staranność wydania - piękna padetowa oprawa przykuwa wzrok od razu, papier jest dobrej jakości, a całość szyta (dzięki temu nie grozi nam, że po kilkunastokrotnym nawet przeczytaniu z książki zaczną wypadać kartki). Kwestią dyskusyjną są ilustracje, które wprawdzie tematycznie są dość dobrze dobrane, ale od strony stylistycznej sprawiają wrażenie grochu z kapustą. Bezsprzecznie przyjazny jest natomiast format, zbliżony do tradycyjnego pocketa, dzięki czemu książkę można wsunąć do torby i przeczytać w dowolnej chwili, na przykład podczas długiego oczekiwania w poczekalni u weterynarza ;)

Podsumowując: nawet jeśli żadnych wstrząsających nowości weń nie odkryjemy, „Tajemniczy czarny kot” jest pozycją, która może stać się miła sercu każdego kociarza. Dzięki niezaprzeczalnym walorom wizualnym idealnie nadaje się na mniej zobowiązujący prezent, a przystępna i nieprzeładowana treść pozwala z przyjemnością śledzić historię kotów (nie tylko tych czarnych).

9.07.2018



Aktualizacja 9.07.2018: Iti się odnalazł :)

12.06.2018



Aktualizacja 20.06.2018: Kotka się odnalazła :)